Negatywna reakcja na „brewiarz krzyżowy” spowodowała decyzję papieża Pawła IV by wydać nowy brewiarz. Projekt został powierzony kardynałowi Karafie. Śmierć papieża zatrzymała te prace. W roku 1568 na polecenie Piusa V zostaje wydany nowy brewiarz. Nawiązuje on do głównych idei kardynała Karafy, niemniej jednak nie jest tworem nowym, lecz raczej odtworzeniem rzymskiego oficjum. Został zachowany tygodniowy podział psalmów, zredukowano szereg świąt i usunięto wiele oktaw. To co było jednak istotne w tym brewiarzu, to jego duchowość, która zgodnie z devotio moderna przejawiała się w dążeniu do tego, by brewiarz był modlitwą osobistą, formującą jej uczestników.
Różne były przyczyny przemian Liturgii Godzin. Jedną z nich było wprowadzenie elementów historycznych do LG oraz mnożące się wspomnienia świętych. Ilość tych dodatkowych elementów powodował uciążliwość odmawiania oficjum. Kolejni papieże (Pius IV i Pius V, Klemens V oraz Urban V) powoływali komisje mające dokonać odpowiednich zmian. Polegały one na reformie kalendarza świąt świętych, rewizji czytań historycznych i homilii oraz zmianie tekstów poetyckich.
Bullą Divino afflatu w roku 1911 papież Pius X zarządził nowy podział psalmów w ramach jednego tygodnia, podniósł rangę niedzieli. Odnowa Liturgii Godzin miała również obejmować; rewizje czytań hagiograficznych, eliminacji czytań apokryficznych i reformy rubryk. Realizacja tych zamierzeń dokonywała się stopniowo. Trzeba również dodać wielkie działo tłumaczenia z języka hebrajskiego psalmów. Duch odnowy LG jest podtrzymywany przez Piusa XII oraz Jana XXIII.
Sobór Watykański II podejmując odnowę życia chrześcijańskiego nie mógł rozpocząć inaczej jak refleksją nad liturgią. Sobór nie ma intencji robienia nowej reformy. Chce natomiast kontynuować różne dotychczasowe wysiłki podejmowane przez Stolicę Apostolską. Szło o to, by z jednej strony dostosować Liturgie Godzin do tradycji Kościoła, a z drugiej uwzględnić aktualną sytuację Ludu Bożego.
Celem Liturgii Godzin jest uświęcenie czasu, Sobór zaleca więc powrót do veritas horarum czyli prawdy godzin. Chodzi tutaj o odmawianie modlitw w porach dla nich przeznaczonych, Mając na uwadze aktualną sytuację człowieka poczyniono pewne skróty. Usunięto prymę, z trzech Godzin odmawianych w ciągu dnia jako obowiązującą pozostawiono tylko jedną, psalmy rozłożone są na cztery tygodnie, postanowiono nie zamieszczać tzw. psalmów „złorzeczących”. Struktura odnowionej przez Sobór Watykański II Liturgii Godzin to temat następnego odcinka.
