W języku greckim istnieją trzy określenia czasu: aion, chronos i kairos. Słowem aion określali Grecy czas jako trwanie. Chodzi o trwanie, którego przyjęcie ściśle jest związane z doświadczeniem ciągłości życia od narodzenia do śmierci. Chronos oznacza u Greków określony odcinek czasu, następstwo jednej chwili po drugiej. Kairos natomiast oznacza odpowiedni moment, czas zbawienny dla człowieka. W chronologii dziejów zbawienia pojawiają się różne ważne wydarzenia. Każde ma odpowiedni moment, każde jest jakimś kairos. Centralnym kairos całej historii zbawienia jest przyjście Chrystusa, a zwłaszcza Jego śmierć i zmartwychwstanie. Poszczególne pory dnia następujące po sobie, to odcinki czasu zwane chronos Liturgię Godzin wyróżnia się spośród czynności liturgicznych szczególnie tym, że uświęca wszystkie pory dnia i nocy, jak o tym świadczy starożytna tradycja chrześcijańska. Czas więc zostaje uświęcony modlitwą Kościoła. Chronos uświęcony przez modlitewne wspomnienie centralnych kairos historii zbawienia.
Już Izraelici gromadząc się na wieczornej i porannej ofierze wspominali wielkie dzieła Boże. Wieczorem - Paschę, wyjście z Egiptu, rano - zawarcie przymierza u stóp góry Synaj. Podobnie pierwsze wieki chrześcijaństwa łączą poszczególne godziny modlitewne z przypomnieniem najważniejszych wydarzeń z życia Chrystusa Pana. Wieczorem wspominano Chrystusową ofiarę, rano - zmartwychwstanie, a w pozostałych godzinach inne wydarzenia.
Odnowiona Liturgia Godzin wyraźnie mówi o wspomnieniu wydarzeń zbawczych. Wielkie wydarzenia historii zbawienia wspomina się nie tylko w obchodach roku liturgicznego, ale każdego dnia. Całość Liturgii Godzin ukazuje się jako pewnego rodzaju naśladowanie Chrystusa.
Niemiecki liturgista T. Schnitzer tak zestawił wspomnienia wydarzeń zbawczych:
Już Izraelici gromadząc się na wieczornej i porannej ofierze wspominali wielkie dzieła Boże. Wieczorem - Paschę, wyjście z Egiptu, rano - zawarcie przymierza u stóp góry Synaj. Podobnie pierwsze wieki chrześcijaństwa łączą poszczególne godziny modlitewne z przypomnieniem najważniejszych wydarzeń z życia Chrystusa Pana. Wieczorem wspominano Chrystusową ofiarę, rano - zmartwychwstanie, a w pozostałych godzinach inne wydarzenia.
Odnowiona Liturgia Godzin wyraźnie mówi o wspomnieniu wydarzeń zbawczych. Wielkie wydarzenia historii zbawienia wspomina się nie tylko w obchodach roku liturgicznego, ale każdego dnia. Całość Liturgii Godzin ukazuje się jako pewnego rodzaju naśladowanie Chrystusa.
Niemiecki liturgista T. Schnitzer tak zestawił wspomnienia wydarzeń zbawczych:
