Wspólna modlitwa Kościoła, jako wyraz publicznego kultu Kościoła, jako organiczna funkcja liturgii nosiła różne nazwy, które były odbiciem kultury religijnej i myśli teologicznej.
1. Officium Divinum lub Officia Divina to najstarsza nazwa. Officium wywodzi się z celtyckiego słowa offic i oznacza pracę zadanie, obowiązek, świadczoną posługę, a także funkcję wykonywaną, z kolei słowo divinus łączy się z bóstwem, z Bogiem, dotyczy Boga, jest inspirowane przez Boga. Nazwa ta przyjęła się w Kościele na Zachodzie od XVI w.
2. 0pus Dei 0pus Divinum (opus - dzieło, czyn) Wyrażenia tego użył św. Benedykt. W słowie opus kryje się trud, praca, walka, wysiłek. Tak określano także samo życie zakonne. Celem modlitwy sprawowanej w zakonie jest Bóg. Wyrażenie Opus Dei można rozumieć również tak, że modlitwa ta jest darem Boga (to czynię, co nakazał mi Ojciec), że podczas sprawowania tej modlitwy działa w człowieku sam Bóg.
3. Cursus - bieg, droga nocna czy dzienna ciał niebieskich wokół Słońca. Oficjum odbywa się w regularnych terminach, odbywa jakby bieg wokół Eucharystii, z której się narodziło.
4. Missae matutinae missae vespertinae (msze poranne, wieczorne). Nazwa ta nawiązuje do zwyczaju kończenia oficjum w podobny sposób, jak Mszy świętej.
5. Horae canonicae, Godziny kanoniczne, tj. ustalone przepisami, kanonami.
6. Divina psalmodia czyli Boska psalmodia, ponieważ podstawą modlitwy są psalmy.
7. Preces horarum (modlitwy godzin, modlitwy w odpowiednich godzinach - godzinki.)
8. Divina laus - chwała Boża, liturgia chwały. Wyrażenie to proponuje Benedykt J.Pinall. Słowo laus rozumie jako manifestację tego, co rodzi się w sercu człowieka w stosunku do Boga. Będzie to wyrażenie szacunku, adoracji, wierności, radości, wdzięczności, żalu, prośby. Chwałą - laus - może być nazwane to wszystko, co serce kieruje do Boga, który jest kochający, pełen łaskawości, miłosierdzia i wspaniałomyślności. Potwierdzenie tego ujęcia znajdujemy w Piśmie św. czy też w modlitwie Ojcze nasz.
9. Brewiarz - nazwa ta przyjęła się od XII w., wiąże się z faktem dokonania pewnych skrótów (brevis - krótki) wyciągu z wielu ksiąg, którymi się dotychczas posługiwano i umieszczeniem ich w jednej.
10. Pensum servitutis - pensum służenia Bogu.
11. Liturgia godzin - określenie to pojawiło się po raz pierwszy w 1951 r. oficjum jest częścią publicznego kultu, jaki sprawuje Kościół w Duchu Świętym, liturgia jest uprzywilejowaną ekspresją modlitwy chrześcijańskiej, czynnością całego Ciała Kościoła. Godzina wiąże się z zadaniem oficjum jakim jest włączenie w Chrystusową pełnię czasu, a w konsekwencji uświęcenie nie tylko roku, miesięcy, tygodni, dni, ale także poszczególnych godzin.
12. Laudis canticum - pieśń chwały, wyrażenie użyte przez Pawła VI w konstytucji apostolskiej wprowadzającej w życie Liturgię godzin. W liturgii bizantyjskiej księga LG nosi nazwę Horologion.
